W poprzednim poście wspominałam o wiosennych akcentach w mieszkaniu,

takich jak dodatki, kolory i kwiaty.

Zrezygnowaliśmy z kwiecistych firanek, ale zgodnie z tym co mówiłam,

kwiatuszki nie znikają całkowicie. Przecież wiosna to właśnie kwiaty.

Na samym jej początku dostałam kilka prezentów 

- przemiłe niespodzianki z bliska i z bardzo daleka,

za które raz jeszcze bardzo dziękuję! ;)

Wylosowałam śliczną filcową przypinkę - zdjęcie poniżej - 

która dotarła do mnie z kilkoma innymi prezentami - naprawdę niesamowita sprawa! :) 

Dostałam także solidną garść szydełkowych kwiatków, 

które z miejsca zyskały swoje przeznaczenie,

ale jego realizacja zajęła małą chwilę, 

więc dopiero dzisiaj prezentuję właśnie uszytą, 

wiosenną poszewkę :)

- Thank you Paulette ;)

Nareszcie przyszła wiosna:) 

A wraz z nią ochota by nadać wnętrzu świeży wygląd, 

nie wydając przy tym fortuny i bez konieczności używania wiertarki ;p 

Jest na to kilka sposobów - kwiaty, nowe akcenty kolorystyczne, czy dodatki, 

a jak już o dodatkach mowa... 

Zdecydowaliśmy, że pożegnamy firanki w kwiatuszki, 

a na ich miejsce pojawią się nowe, bardziej nowoczesne w geometryczny wzór. 

Znowu więc zakasałam rękawy i padłam na kolana. 

Mierzyłam, cięłam, podwijałam, upinałam... 

A wszystko to w żółwiowym tempie i z wielką obawą, 

bo pół centymetra za dużo lub za mało może zniweczyć końcowy efekt. 

Przymiarka i... Z drugą poszło już szybciej. 

Dodam tylko, że wcześniej tkaninę uprałam, aby uniknąć przykrych niespodzianek potem 

i z niekłamaną radością odkryłam, że tych firanek nie trzeba prasować ;) 

Zawiesiłam, usiadłam i uśmiechnęłam się na myśl, 

że oto właśnie praca z inżynierami skutkuje firankami... w układy scalone;P 

Tak czy inaczej cieszą oczy - oto i one:

Tak było:

A teraz będzie tak:

I mała aktualizacja, bo z resztki tkaniny powstała jeszcze firanka na kuchenne okno, 

tak zwana zazdrostka, która już dotarła na swoje miejsce,

 ku miłemu zaskoczeniu obdarowanej ;P

Przedwiosenne szycie w toku.

Apetyt rośnie w miarę jedzenia... 

Pierwsza owieczka - niewiele ponad 20 cm, dzisiejsza - blisko 40.

A do tego Tildowe ptaszki. 

Szyłam ich sporo zimą, ale za każdym razem odlatywały... 

Bliżej lub dalej, bo nawet za ocean, 

jednak nigdy nie zostawały u mnie na dłużej. 

Tym razem więc, zaraz po uszyciu solidnie je przywiązałam, 

a zatem przesądzone 

- wiosnę spędzą w mojej kuchni ;)

Najwyższy czas na przebudzenie, 

zimowy sen musi kiedyś wreszcie dobiec końca...

Za pasem wiosna - myślę, patrząc w kalendarz, 

a zaraz potem kolejne święta...

Doszłam więc do wniosku, że marzec będzie miesiącem

szycia wielkanocnych dekoracji, jeśli tylko 

zdołam się zmobilizować i zorganizować czas na szycie,

co wcale nie jest takie proste.

Od czegoś trzeba jednak zacząć, 

wyjmuję więc z szuflady pudrowy róż w kropeczki 

i czekający już od tygodni... 

Wykrój owieczki ;p